August 25, 2008 Monday. I wake up early to meet my friend Sharymar at Victory Liner Cubao around 6:00 a.m.. I don't want my friend to wait for me so I decided to go early.I'm worried that time because she's not replying and answering my calls.
When I arrived at the bus station I thought she's already there but what I did is I've waited for 20 minutes before she arrived.
DESTINATION-
Our Destination: Pangasinan (Our Lady of Manaoag)
Ticket price: P340.00 / person - one way
Departure time : 7:00am
Estimated maximum time travel: 5-6 hours
Our arrival time: 11:15am
-------------------------
Umalis ang bus na sinasakyan namin bandang alas syete ng umaga, makulimlim at medyo umuulan nun. Medyo mabagal pa ang takbo ng bus dahil ito ay nasa siyudad pa.
Ang tanging baon ko lamang sa aming paglalakbay ay isang 300ml na mineral water. At ung baon ni Sharymar na chocolate cake.
Pagpasok namin ng North Luzon Express way, medyo bumilis na ang aming takbo. Madulas ang daan dahil sa ulan, at sobrang lamig ba sa bus. Buti nalang may Jacket ako. Sa biyahe ay di ako nakatulog kahit sa hapon, dahil kami ay nagkukuwentuhan ni Sharymar. M
adami kami napag usapan halos lahat ay tungkol sa kanya, sa mga kaibigan nya, sa pag-aaral, halos lahat sa kanya eh. At halos lahat ata mga40% ng buhay nya ay naikwento nya na sa akin. Tinuro nya din sa akin ung bahay nila sa Tarlac.
Nung dating nagkita kami ay medyo mataba cya, tapos pumayat , tapos ngayon medyo tama na ung figure nya.
Pagdating namin sa Dagupan terminal nagyaya si Shary na kumain muna kami ng tanghaliaan. Sumakay kami ng tricycle at pumunta sa PIZZA HUT. Nakakatuwa siya kasama dahil medyo magana siya kumain. Ang dami naming kinain as in.
After nun, sumakay kami ng Van papuntang Manaoag.
Excited ako makapunta dahil first time ko, dati kasi hindi ako nakapasok sa loob nagpaiwan lang ako sa kotse para bantayan ang sasakyan. Pagdating namin sa lugar ay pumasok na kami ng simbahan at kami ay nagdasal. Pagkatapos ay bumili kami ng kandila at sinindihan ito at nagdasal. Pumila rin kami para hawakan ang poong Manaoag, habang kami ay nakapila nagkukuwentuhan pa rin kami my times na umiyak siya.
Bumili din kami ng mga souveneir tapos pina bendisyunan namin ito kasama ang mga lapis, pambura, sharpener at calculator. After nun ay nadaanan namin ung Adordatin chapel nila, nagdasal uli kami dun. Habang kami ay nagdadasal, may isang ale na lumapit sa amin para humingi ng pera pambili ng pagkain. Tapos kung ano ano na pinagsasabi, pagkamalan daw bang buntis ang kaibigan ko?, at ako daw ang ama? tapos nagdadasal daw kami dahil problemado para sa kasal?. Medyo nakakatawa nga yung mga kaganapan na iyon. Kami ay umalis at di na namin pinansin ang aleng may sariling mundo. Pinagdasal ko nalang din siya.
Matapos ang nakakatawang karanasan, nadaanan naman namin ung opisina para mag pa petition ng mga prayers namin.
Pagkatapos ay sumakay na kami ng jeep papuntang Dagupan Victory Liner. Nang nasa Biyahe na kami ay di pa rin ako nakatulog dahil nag kuwentuhan pa rin kami, we shared a lot of things as in pati sa music.
Nung araw na yun ay dapat pupunta ako sa gig ni Kitchie Nadal sa Gweilos para narin makita ang mga ka lister's ko. Kaso meydo gabi na. Pag dating namin na Manila ay hinatid ko si Shary sa sakayan papuntang Bocaue.
Nakakapagod ang araw na iyon dahil di ako nakatulog!. Pero ayos lang, enjoy naman kahit papaano. Ang importante ay nakapagdasal ako at unti unti kong nararamdaman na lumalakas ang relasyon ko sa panginoon. Salamat sa kanya at sa kaibigan ko.
Ticket price: P340.00 / person - one way
Departure time : 7:00am
Estimated maximum time travel: 5-6 hours
Our arrival time: 11:15am
-------------------------
Umalis ang bus na sinasakyan namin bandang alas syete ng umaga, makulimlim at medyo umuulan nun. Medyo mabagal pa ang takbo ng bus dahil ito ay nasa siyudad pa.
Ang tanging baon ko lamang sa aming paglalakbay ay isang 300ml na mineral water. At ung baon ni Sharymar na chocolate cake.
Pagpasok namin ng North Luzon Express way, medyo bumilis na ang aming takbo. Madulas ang daan dahil sa ulan, at sobrang lamig ba sa bus. Buti nalang may Jacket ako. Sa biyahe ay di ako nakatulog kahit sa hapon, dahil kami ay nagkukuwentuhan ni Sharymar. M
adami kami napag usapan halos lahat ay tungkol sa kanya, sa mga kaibigan nya, sa pag-aaral, halos lahat sa kanya eh. At halos lahat ata mga40% ng buhay nya ay naikwento nya na sa akin. Tinuro nya din sa akin ung bahay nila sa Tarlac.Nung dating nagkita kami ay medyo mataba cya, tapos pumayat , tapos ngayon medyo tama na ung figure nya.
Pagdating namin sa Dagupan terminal nagyaya si Shary na kumain muna kami ng tanghaliaan. Sumakay kami ng tricycle at pumunta sa PIZZA HUT. Nakakatuwa siya kasama dahil medyo magana siya kumain. Ang dami naming kinain as in.
After nun, sumakay kami ng Van papuntang Manaoag.
Excited ako makapunta dahil first time ko, dati kasi hindi ako nakapasok sa loob nagpaiwan lang ako sa kotse para bantayan ang sasakyan. Pagdating namin sa lugar ay pumasok na kami ng simbahan at kami ay nagdasal. Pagkatapos ay bumili kami ng kandila at sinindihan ito at nagdasal. Pumila rin kami para hawakan ang poong Manaoag, habang kami ay nakapila nagkukuwentuhan pa rin kami my times na umiyak siya.
Bumili din kami ng mga souveneir tapos pina bendisyunan namin ito kasama ang mga lapis, pambura, sharpener at calculator. After nun ay nadaanan namin ung Adordatin chapel nila, nagdasal uli kami dun. Habang kami ay nagdadasal, may isang ale na lumapit sa amin para humingi ng pera pambili ng pagkain. Tapos kung ano ano na pinagsasabi, pagkamalan daw bang buntis ang kaibigan ko?, at ako daw ang ama? tapos nagdadasal daw kami dahil problemado para sa kasal?. Medyo nakakatawa nga yung mga kaganapan na iyon. Kami ay umalis at di na namin pinansin ang aleng may sariling mundo. Pinagdasal ko nalang din siya.
Matapos ang nakakatawang karanasan, nadaanan naman namin ung opisina para mag pa petition ng mga prayers namin.
Pagkatapos ay sumakay na kami ng jeep papuntang Dagupan Victory Liner. Nang nasa Biyahe na kami ay di pa rin ako nakatulog dahil nag kuwentuhan pa rin kami, we shared a lot of things as in pati sa music.
Nung araw na yun ay dapat pupunta ako sa gig ni Kitchie Nadal sa Gweilos para narin makita ang mga ka lister's ko. Kaso meydo gabi na. Pag dating namin na Manila ay hinatid ko si Shary sa sakayan papuntang Bocaue.
Nakakapagod ang araw na iyon dahil di ako nakatulog!. Pero ayos lang, enjoy naman kahit papaano. Ang importante ay nakapagdasal ako at unti unti kong nararamdaman na lumalakas ang relasyon ko sa panginoon. Salamat sa kanya at sa kaibigan ko.
No comments:
Post a Comment